La unua C-programo

Verkinto: (Norberto) Sudlando, Aalen, Germanujo

Ekde Kernigen kaj Ritĉi ([1988KR], ĉapitro 1.1, paĝo 9) la unua kaj eble plej mallonga C-programo hello.c estas la sekvonta:

#include			<stdio.h>
main( )
{
	printf( "hello, world\n" ) ;
}

Ĉi tiu programo montras, kio estas komprenebla kiel internacia:

• Simpla programo nur eldonas al la tekstoekrano de enigilo.
• La unua diro de interparolado estas saluto.
• La problemo kun bonan matenon, bonan tagon kaj bonan vesperon ĉe internacia telefona alvoko ĉi tie evitas per la hola elvoko hello.
• La problemo kun majusklo ĉe la komenco de frazo ĉi tie ankaŭ evitas.
• La eldono estas ekzemplo, kiel Amerikanoj ĉe telefona interparolado agas, kiam ili atendas ĝin el ie en la mondo: Ili uzas la Anglan lingvon.

• Ordonaj kaj dosieraj nomoj havas la plej grandan longecon de 8 literoj.
• Ekde Vindozo ne ekzistas garantio, ke tekstoekranaj programoj estas plenumeblaj ankaŭ estonte.
• La koncepto Unikodo por prezentado de ĉia skribita kulturolingvo estas jam realigenda por la programolingvo C.

Esperanta traduko saluton.Esperanto.c de ĉi tiu unua C-programo estus jene:

#inkludu		<Esperanto/normalaj_enigo_kaj_eldono.kapo.h>
precipa_parto( )
{
	eldonu_formatite( "Saluton! Kiu en la mondo kontaktas min?\n" ) ;
}

Ĉi tie la esprimo .h por header file (kapodosiero) restas kiel mallongigo, por ke la operaciumo Vindozo, kio priatendas la dosierofinaĵojn, ne ĥaosiĝas per ĉi tiu traduko.